Κάθε χρόνο από τον Ιανουάριο
...δεχόμαστε τους νέους μαθητές που θα φοιτήσουν στο σχολείο μας. Η συμπλήρωση των θέσεων ολοκληρώνονται με την κάλυψη των τμημάτων.
Είμαστε μέλος του
Τα Ζαρκαδάκια…….1975. Το κλάμα του μωρού ηχεί. Η μητέρα του δεν ξέρει τι να κάνει, καθώς η εργασία της την καλεί.
Η Παναγιώτα Λυμπεροπούλου αναλαμβάνοντας το ρόλο της «μάνας» υποδέχεται στο νεοσύστατο τότε σχολείο της , βρέφη από 40 ημερών. Προσφέρει την αγάπη, τη φροντίδα και τη ζεστασιά που απαιτεί αυτή η ηλικία.
Τα πρώτα γέλια μαρτυρούν ότι η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη έχουν μπει για τα καλά στην καρδιά τους. Νοιώθουν σα στο σπίτι τους……
Κι έπειτα οι φίλοι..., Οι πρώτες παρεΐστικες ομαδούλες δημιουργούνται προκειμένου να απολαύσουν το παιχνίδι τους.
Κάτω από το άγρυπνο μάτι της δασκάλας, με την καθοδήγηση της ζεστής της φωνής, μέσα από την δύναμη της μουσικής και την αγκαλιά του παιχνιδιού, τα παιδιά μαθαίνουν να συνυπάρχουν. Να συνεργάζονται. Είναι οι πρώτες βάσεις της κοινωνικοποίησης τους. Ασίγαστος φρουρός η εκπαιδευτικός στέκεται δίπλα στο κάθε παιδί.
2011... Τα Ζαρκαδάκια μεγάλωσαν. Το ρόλο της «μάνας» αναλαμβάνουν οι κόρες της Παναγιώτας Λυμπεροπούλου, Άρτεμις και Ιφιγένεια Μπενέτου. Διατήρησαν τη φιλοσοφία και τις αξίες αυτής της ‘οικογένειας» προσφέροντας όμως κάτι καινούριο. Το πνεύμα της νέας εποχής.